เดิมทีฉันเป็นพนักงานที่ทํางานหนัก หนึ่งในนั้นทํางานล่วงเวลา และฝนก็บอกฉันว่ารถไฟใต้ดินหยุดทํางาน และพายุลูกใหญ่ทําให้เพื่อนร่วมงานของฉันกลับบ้านไม่ได้ ตรงกันข้าม เธอยังเปียกโชก เธอจึงรีบกลับไปที่บริษัท พื้นที่เงียบสงบตามธรรมชาติเธอวิ่งเข้ามา แต่ลมกรดฉันหันกลับมาและเห็นร่างเปียกของเพื่อนร่วมงานร่างกายมองเห็นได้ชัดเจนต่อหน้าต่อตาทําให้ฉันสูญเสียจิตวิญญาณเสียงฟ้าผ่าในเวลานั้นระเบิดบนท้องฟ้าทําให้เธอรีบกอดฉัน ร่างกายถูกับร่างกายของฉันและฉันไม่สามารถควบคุมมันได้ฉันใช้มือแตะหน้าอกของเธอและเสี่ยง แต่ไม่คาดคิดเธอไม่ขัดขืน แต่จูบฉันปรากฎว่าฉันเป็นกวางที่ถูกล่าโดยนักล่า ช่วงเวลานั้นพูดไม่ออก และฉันเหนื่อยล้าจากการรับใช้เธอทั้งคืน