Hope werd het doelwit van Chikan in de bus die ze elke dag gebruikte om naar school te gaan. Ik kan niet geloven dat Han's vingers geluidloos omhoog klimmen, zo goed voelt... Op zijn zachtst gezegd beledigend! Ook al zou het walgelijk moeten zijn in het hoofd, maar het lichaam zoekt... Hoewel ik geen geluid kon maken, kon ik niet geloven hoeveel liefdessap er uitstroomde! Wat bindt is niet de rode draad van het lot, maar de draad van wellustige liefde. Hope, die gehoorzaam was geworden, raakte in een onzuivere relatie en nam vandaag de bus om weer op Han te wachten.